saatler oniki vakit gece yarısı
altımda siper üstümde ayışığı
karşıma dikildi poşulu bir delikanlı
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
boyu ben kadar simsiyahtı gözleri
her yanı kavuruyordu karanlık bir zemheri
karşımda duruyordu titriyordu elleri
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
belliki memleketi güneydoğuydu
belliki bir garip köylü oğluydu
biliyorumki o kara cahilliğin kuluydu
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
hedefim taş değil bir insandı
onunda yüreği sevdası vardı
tetiğe basarken yüreğim sızladı
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
elbette yolunu gözleyen vardır
anası babası kardaşı vardır
kimbilir yuvası yavrusu vardır
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
annemi düşündüm onada yaman ağlardı annesi
sevdiğimi düşündüm taş olurdu sevdiğinin yüreği
yere düşerken duruyordu elinde yarinin al mendili
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
belliki o cahilliğinin kurbanı
kimse sormadı belki nedir diye halını
düşman belliyor aynı topraktan kardaşını
silahımdan ateş damladı gözümden yaş
ben onu vurmasam o beni vuracaktı kardaş
Kayıt Tarihi : 5.8.2004 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!