Türk Şiiri - Yavuz Taş

at kuyruğu saçımdan yakaladı
sürüdü bozkırlarda
hırçın nefes alan tayı
dedi dedem korkut nalladı
önce dağları aşırdı
sonra denizlere sulara oda şaşırdı
kimi sevdi kimi sevmedi beni
o sürümeye devam etti
bazen inandım solediklerine
bazen beni deli etti
dinleyenlere söylendim
ama bilki hiç bir vakit dinlenmedim
asyadan geldiysem kurt sanma
boynum kalın ama ruhum incedir
sakalımın seyrekleğine kanma
her teli içinde hüzün bincedir
durdum açtım göğsümü
soyundum çıkardım üstümü
bir başıma çıplak
yeter sürüdüğün beni türk
bıraksanda artık bi yerde yaşasak