Turist Coni Şiiri - Lokman Daştan

Turist Coni dolaşmış, ülkemde dağı, taşı,
Heveslenip düşünmüş, Türk vatandaş olmayı.

Acıdım ahvaline, derin iç çekerekten,
Biraz anlatıverdim, yanına çökerekten.

Ülkemde iki ad var, bir Küçük bir de Büyük…
Büyükler dokuz aylık, öbürü canlı düşük…

Küçüksen belki olur, her haktan biraz avans,
Büyüksen tüm imkânlar, yapar sana reverans…

Reva mı küçüğe zam, yetmez mi iki buçuk?
Lazımsa çek kredi, bitsin işin çarçabuk.

Altta hayat pek basit, üç günlük yalan dünya,
Bir araba bir de ev, sana en büyük rüya…

Oyalanır okulda, yavrun olur orta yaş,
Kendinde sanır suçu, bulamayınca iş-aş.

Büyüksen sil kafadan, sağı, solu, misyonu,
Al gözüne menfaat bir de kâr komisyonu.

İlke, töre, terbiye, kalmadı vicdanlar boş,
Zenginlik sevdasına, bizde Büyükler liboş…

Düşünme bu yollarda, hukukumuz ne söyler,
Yağlıysa dönen çarkın, arkanda durur beyler.

Ne şekil kaldı bizde, ne de doğru bir üslup,
Sapıttık imanı da, kendimize uydurup.

Her bahar tarlamıza, ekilen tohum faiz,
Hasatta batan kazık, bir helal ki capcaiz…

Akıllıysan düşünme, ülke, vatan, memleket,
Uzaklarda kurulur, bu ülkede hükümet.

Demokrasi bizde şu: Azınlık her zaman kof,
Nasıl olsa sürünün, her ferdi bir filozof…

Kıvırma, tekme, çalım, bilmiyorsa bir adam,
Siyaset senin işin, değil deriz vesselam…

Hal böyle olur iken, seçeriz bir haramî,
Gözümüzden silinir, bir anda bu ironi.

Çok uzatmadan sözü, özetledim say beni,
İşine gelir ise, Türk vatandaş ol Coni…