en kadîm dostumdur yalnızlığım
dağbaşı mabetlerinde
mukassi mekânlarda
ve hatta
kurtulabirsem
becerebilirsem
Acaba gerçekten sana mı ait
Sınavdan sınava koştuğun hayat
Okul sırasında öğretilmedi
Yüzleştiğin zaman şaştığın hayat
Bir telâş başlatır hayata dair
Horozlar seherde öttüğü zaman
Tırpanlar bilenir iştaha gelir
Ekinler tarlada yettiği zaman
sesin sesime dokunuğum zaman
meğer
ruhumda fırtına kopar
damarımda kanım kaynarmış
işte bunun için
güçlü görünmek için
harcadığın güç var ya
seni yorgun düşüren o
her geçen gün seni tüketen o
at şu yükü sırtından
yarım litre mideyi
24 saat doyuramıyoruz
ne yersek oyuz
homini gırtlak
bizde yemek ihtiyaçtan ziyade
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!