Turgutalp Şiiri - Celal Atay

İlin Tokat, ilçen Zile
Kurulmuşsun bir tepede
Bin sekiz yüz seksenlerde
Konduğumuz yer Turgutalp.

Şehir uzak, ulaşım dert
Ne para pul, ne mal servet
Kırk yamalı pantol ceket
Giydiğimiz yer Turgutalp.

Sebzeyi, meyveyi sorma
Her gün pilav, her gün çorba
Eti kurbandan kurbana
Gördüğümüz yer Turgutalp.

Yağan o doludan sonra
Gidenler dönmedi daha
Üçer beşer her bir yana
Göçtüğümüz yer Turgutalp.

Şifa bekler olmazlardan
Üzerlik, kurşun, muskadan
En basit hastalıklardan
Öldüğümüz yer Turgutalp.

Sevdik, sevildik orada
Düştük nice sevdalara
Ayda yılda bir olsa da
Gittiğimiz yer Turgutalp.

Yağmur, çamur, kışta, karda
Lastik yırtık, çorap yama
Verdikleri kıt olsa da
Doğduğumuz yer Turgutalp.

Dönüp bakınca geriye
Şartlar ağır, çoktu çile
Soğan ekmek olsa bile
Doyduğumuz yer Turgutalp.

Gözümüzü açtık orda
Gönlümüz dolu onunla
Toprağına anne, baba
Verdiğimiz yer Turgutalp.