Turgutalp'ım Şiiri - Celal Atay

TURGUTALP-1

Yıllar aramıza engeller koydu
Aşılmıyor, aşamadım TURGUTALP
Unuttum kaç mevsim, kaç sene oldu
Sayılmıyor, sayamadım TURGUTALP.

Engeller çıktıkça açtık arayı
Gözüme gönlüme sardım sılayı
Hastalara şifa veren havanı
Doya doya solumadım TURGUTALP.

Baharda kırlardan mantar toplardık
Yazın başaklardan ütme yapardık
Kış kartopu oynar kızak kayardık
Çoklarını sayamadım Turgutalp.

Düğünlerde davul, zurna çalınır
Halay, güreş, simsim, yarış yapılır
Kazan kazan etli pilav dağılır
Kaç yıl var ki tadamadım Turgutalp.

Yaylaya bir giden her gün isterdi
Güzeller salınır seyran ederdi
Suların buz gibi nefes keserdi
Yıllar geçti içemedim Turgutalp.

Keşkek, hedik, gurut haşılın vardı
Efelik, tarhana mis mis kokardı
Hangel şenliğiyle ününü yaydı
Lezzetine doyamadım Turgutalp.

Atayım gözümü ilk sende açtım
Belendiğim toprak, ekmektin, aştın
Bir ceylan gözlüne sevdalanmıştım
Sevdim amma alamadım Turgutalp.

Celal ATAY