Turgut Yörükoğlu Şiirleri - Şair Turgut ...

Aşkla pişti gönül¸ sevgi çağında¸

Hep'ten Hiç'e yürür Hulûsi Baba.

Bülbül-i şeydâdır dostun bağında¸

Nice güzel gördüm ancak,
Bir gönüle dolamadım.
Gezdim türlü türlü çiçek,
Petekte bal olamadım.

Utanmaz ki gönül yüzüm,

Yakup hep ağlamış Yusuf'um diye,
Döktüğü gözyaşı selden ibaret.
Karac'oğlan yanmış Elif'im diye,
Ömür denilen şey yoldan ibaret.

Hastalık kullara Hak'tan hediye,

Alev alev yaktı seni, bir bakışa kandın gönül,
Anlamadım nasıl bir aşk, çıra gibi yandın gönül,
Hiç korkmadan aşk atına apar topar bindin gönül,
Yorulmadın bunca sene daldan dala kondun gönül,
Olmaz böyle divanelik kendini ne sandın gönül,
Aşk acısı çeke çeke bir yanıp bir söndün gönül,

Yurduna sevdalı yüreği vardır,
Yarına umutla bakar öğretmen.
Ödemekle bitmez emeği vardır,
Canını dişine takar öğretmen.

Zamanın çarkında nesli öğütmek,

Sana layık değilim ya
Sevap diye sev beni yar.
Kapkara bir adamım da
Mehtap diye sev beni yar.

Canım feda gül yüzüne,

Bir sanatkâr edasıyla,
Yaşayalım şu hayatı.
Edebiyle sevdasıyla,
Yaşatalım her sanatı.

Bazen kalem bazen fırça,

Gel, son bulsun hasret, dinsin kederim,
Sen gelmezsen eğer ecel gelecek.
Gül, can gülsün hazret, dönsün kaderim,
Sen gülmezsen eğer ecel gülecek.

Simsiyah saçını koklasın rüzgar,

Aşık Garip Balın...
Bilmediğin işe yorma kendini
Akıl ile mantık ile çözülür.
Aşıklık dediğin kolay değildır
Akıl ile mantık ile yazılır.

Âşıklar, ozanlar çalsın, söylesin
Yanık türkülere doysun gönlümüz.
Genç nesiller onu candan dinlesin,
Ecnebi müzikten caysın gönlümüz.

Caysın gönlümüz de bulsun özünü,