Sabahın gözleri çok sitahtı
Güneşi görmeden avuçları terlemişti çocuğun
Derken bir siren sesi
Ve devam etti,
Bin çocuk daha uyandı güneşsiz sabaha
Kar tanesi
Tomurcuğu ısıtır
Az sonra eriyip gider
Tomurcuk aldatılır
Kar tanesinin molasında...
Çingene çadırlarını gördüm
Şehrin göbeğinde,
Ve işeyen çocukları sur diplerinde.
Perişan insan manzaraları
Karmaşa alabildiğine.
Yalnızlığın sesiydi
Önceleri duyduğum.
Aldanmış olduğumu düşünerek
Bir şeyler aradım durdum,
Akdenizin kıyısında dalgaları dinliyordum,
Baktım
Kim olduğumu bilmiyorsun
Nereden geldiğimi
Nelere kızdığımı
Nelerden hoşlandığımı da
Bilmiyorsun ne yöne gideceğimi
Kavgalarımı,heveslerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!