İlk konağım Yarımburgaz mağara
Öbür yanda, halkedon ve megara
Hiç bitmedi bu başımdan yaygara
Justinyen’de, konstantin’de sor beni
Byzantion, konstantinye dediler
Dört biryanı yayla çiçekle dolu
Eteğinde akar arasın kolu
Dağların süsüdür kar ile dolu
O güzel diyara al, beni götür
Güllü nineye İbrahim emmiye
Niyetler halis, İhlâs pusulan
Geçitsiz dağlar yol olur gider
Mutlak varılır, haksa koşulan
Yokluk dediğin bol olur gider
Yürek huşuyla Rabbe akarsa
Mazinde var savaşlar, hep söylenir Troy’a,
O Parisler, Helenler, kanla girdiler toya.
Bu kez bu cenk bir başka, ölüm gelmişti aşka.
Göz dikmişti bir boya, asaletli bir soya.
Çanakkale’m; diyarım, ceddimden yadigârım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!