Yeter gelsin dostlar suçum söylensin
Bu uzaklık hayra alamet değil bilinsin
Var üzülenler ben değil düşman silinsin
Elimi tutun razıyım cezam neyse verilsin
Şimdi gönlüne almadın ya beni boş sokaklar bekler
Artık benim durumum yetim çocuklardan da beter
Sana hiç kızamam bundan sonrası sevmekte yeter
Sana söylemiştim de herkes aşkımıza bir ömür biçer
Yalanlarıyla savaşıyorum nasıl düş kurayım
Gariplere bakıp ağlıyorum yanında durayım
Bir güzel haber verin daha nasıl dayanayım
Darda kim var bilsem geç kalmadan varayım
Yüreğim kurumuş bulut olsam nasıl yağayım
En güvendiğin kimdi bak güneş battı
İnsanlar mı söz verenler üzerine yattı
Ne doğruların vardı tam da şimdi şaştı
Bu sahtekarlarla dertlerin kaç kat arttı
Sırtını dönme kimseye hemen vururlar
Gerçek sevgiyi arıyor bulamıyormuş
Dünyaya sarılmış hiç kopamıyormuş
Gözlerini kapatmış şarkı dinliyormuş
İşi gücü çokmuş hiç eğlenemiyormuş
Yalnız kalmaya mahkumum kaçıyorum herkesten
Görmediğim yaşamadığım da kalmadı bu felekten
Düşen yıkılan sürünenler kim kurtaracak sefaletten
Yeter artık dayanmak için yüreğimde olmalı çelikten
Doğrularınız hiç tutmuyor düşünceler de karışıyor
Dost bilirken insan düşmanlarıyla beraber yaşıyor
Darbeler yedikçe yakınlardan ah feleği de şaşıyor
Durur mu hainler hiç kanayan yaralarımızı kaşıyor
Mutluluğu tatmak için ancak hayaller kurarım
Dertler üzerime gelirken günahlarımı hatırlarım
Bozulmuş düzende suçlu var kendimi yoklarım
Herkesin unuttuğu acılara durup durup ağlarım
Huzur bulmak için artık insanlardan kaçarım
Değerlerimiz sahipsiz kalmış şerefsizce vuruyorlar
Yıllar geçse de bitmez düşmanlıkları sürdürüyorlar
Her bir güzelliğe zehirler akıtıp bir sebep buluyorlar
Onurlu olarak yaşarken onlar yerinde kuduruyorlar
Savaş meydanında değil bu çarpışma hem kaçarlar
Elimi sıkıca tutan yokken boşluktayım
Gözlerinin içi gülen kadınım noksanım
Saçları dalgalı sevdiğimin farkındayım
Peki nerdesin ya ben solgun haldeyim
Yüreğimi dolduran varken kendimdeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!