Altın rengi babetinin içinde tutsak bir bülbül gibi
‘Ah aşk’ diyor çıplak ayakları
Habire huysuzlanan bir tayın şaha kalkışını görüyorum
Babetinden ayrılırken kıvrımlı topukları
Yağlı boya fırçası gibi dans edercesine şekiller çizerek
Unutulmaz bir aşka şehvetle davet hazırlıyor parmak uçları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta