Sen gittin iklimler sırt döndü bana
Kış yaza küstü, ayrılık girdi aralarına
Devasız bir hastalık girdi aşk tarlalarına
Ekin vermez oldular
Sen gittin kalp kapıları kapandı aşk ve sevgi savaş halinde
Kayıp mısralarımda sen varsın
Kyıbım, kaybım büyük
Beni bulsana
Mısralarımdaki sen, bende kalsın
Kalbimdeki derin yaradasın
Yerin belli
Sana olan aşkım kelimenin tevhidi, kulun ilahı
Sözcüklerin efendisi,gecenin karanlığı
İlkbaharın cemresi güneşin aydınlığı
Zincirler sıkıyor boğazımı, zahir olan sevgim
Sana olan aşkım harflerin raksı
Kalbinin yanında kalbim
Bakışlarının içinde ise umut olmayı istedim istemez olaydım
Boşlukta bağırıyorum sanki sesim duyulmuyor sessizim
Ağlıyorum sensizim. Akciğerlerim nefessiz
Sensiz bir ordu nefhersiz
Denizin ortasında susuz, kansız bir vücut
Seni arıyorum ıssız İstanbul gecelerinde
Gecenin bu amansız gecenin ve saatin birinde
Yağmur yağıyor ıslanıyorum
Ama hala sen varsın yüreğimde dizelerim de
Bu yağmur iliklerime işlemişti
Kahrolsun bu geceler amansız geceler
Seni ve silületini bana hatırlatan o düşünceler
Sevmeye cürreti yoktur seni yıldızların ve ayın
Güçleri yemez seni aydınlatmaya tüm ışıkların
Bir oldu seni sevmem ve üzülmem
Dostlarım, koca yürekliler
Arıyorum sizi anılarımda, kaybolmuşsunuz
Anılar neden suskunsunuz
Dostlar anılar öldü mü
Dostlarım hayatın kavgasında kavgasında kenetliydik biz
Gönül dağından yuvarlandım, senin kollarında son buldum
Kim bilir hangi bakışına vuruldum
Bihal günahkar bedenimle haykırıyorum '' yar yar ''
Yar küskün cevapsız
Ruhum yorgun, kelimelerim sana susamış
güneş, sonsuzluk acı yokluk
ay dünyaya korkuluk sancılı ve küçük
yıldızlar parlak sensiz soluk
yüreksiz anlamsız güneş ay evren ve gezegen
hangi yürektir ki her damla yağmurda seni bekleyen
Feth oldu şehri İstanbul
Onu fetheden yürekler ne güzel kul
Emri veren ya Resul
Fatihe de fethetmek yakışırdı
Ey gönlü iman dolu asker
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!