Turgay-Tuçe
turgay tugaydan
çektiği 18 aydan
terörden, nöbetten
ayrıldığı tuçe den
son bulan
terhis ile
tuttu çıktı geldi.
sokaktan
seslendi;
“tu çe
tut çek
tulü çekte görem”
tuzlu camdı
gece ortası
ayazdı.
Karakıştı,
karayazı;
karayağız yiğitle
vedalaştı.
heyecandı
kalbinde
tuçe sandı
'öldüm'
hemen koştu
müjdesi, müjdesine
ev elbisesi ile.
kardı yerler ıslak,
tuçe tugayı
sinesine kardı.
secdesinde
gülyüzlü,
dengi yar
olmayan
ana.
Kavuştu
canparesine
'şükür'
son sözü oldu
anne
öldü.
Yavuz selim taştekne 2007
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Selim Taştekne](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/08/turgay-tuce.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!