Uyudu tepeler uyudu yollar.
Su uyudu düşman uyudu.
Karanlık gece...
Bir ağustos böceği bir de ben.
Yapacak hiç bir şeyim yok içim dışım sen.
Bilmem sabah olur mu ?
Açıldı açık mavi kapılar.
Bir gürültü...kaçıştı eşyalar.
Gelişim gidişimden hüzünlü.
Annem gibi sitemkar aynalar.
Bir darağacı kurulmuş.
Beni bekliyor sanki lambalar.
Buradayım yapayalnız...
Hep olduğum yerde.
Bu bir karanlık...
Öyleki saçların aydınlık.
Ellerimde kan, kapımda bir güvercin.
Tutsam kanar, bıraksam uçmaz.
Kestim bileklerini gecenin oluk oluk matem!
Sonra yaşatmaya çalıştım pişmanım madem!
Kaburga kemiklerim ölüyor bu adem!
Bu yaralı saatlerde bile seninleyim herdem!
Bekliyorum...odamda, masamda, sandalyemde; ellerimde,gözlerimde.
Uzanmışım...
Dört duvar...
Ayak seslerim...
Nefesim duman
Gözlerim ıslak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!