Aşk ile tutuşan gecelerimin perdeleri yandı
Bir boşluğa düştüm kanatlarım da yandı
Ahı kendim de tuttum gözlerim ummana daldı
Kendim de bulamadım deryayı, boyu beni benden aldı...
Gece çöktü üzerime sırrı kalbim de yandı
Gelmeyince İlham;
İnsan saçmalıyor Lisanı Yalan
Şimdi Perilerimi arıyorum
Kaybedince böyle saçmalıyor Kalem
Şimdi gelse diyorum İlham
Ben ne Ülkemin kahramanı
Ne de İnsanların adsız cengaveri
Ne de mazide kalan serseri
Desinler istiyorum bu Genç Onun Eseri...
Turgay ÇOBANOĞLU
Gel desem gelir misin benimle beraber
Başka kimseyi istemem varlığın bana yeter
Seninle yaşamak isterse olsun bana keder
Sen olduktan sonra yanım da
Senin için bu can dünyanın kahrını çeker
Sensizliğin şimdi bile ölümden daha beter
Tutulma yoksa yanarsın alevler için de
Sevme yoksa kalırsın ayrılıklar için de
Yaşayacaksan yaşa işte yalnızlıklarınla
Taht kurmaz bin bir aşk bu gönlüm de.
Kader deyipte geçiyoruz işte günlerimize
Gidene son sözü söylesek de o yine gelir
bir daha görüşmeyelim desek de
o iki yüzlüdür.. O yine gider gelir
Seninkiler Kahverengi.....
Şimdi görüyorum gözlerinin rengini
görüyorum renklerin de özlemi
benim tek rengim yeşiller di
şimdi görüyorum seninkiler kahverengi
biraz yakın olsak yüz yüze gözlerinle
Birgün bu diyardan göçüp giderein
Ardında yaşlı gözleri bırakırsın
Kahırla, acıyla savaşla yaşananları
Bir açılışta bir kapanışta siler gidersin.
Geldiğinde göğsünün üzerine kelebek
Beni tutma gidiyorum biliyorsun
sana olan sevgimi hasretle yaşayacağım
sana uzak olan diyarları soruyorsun
sana olan nefretimi sevgimle avutacağım..
Beni tutma gidiyorum ağlamadan
Şimdi gitmek mi gerek yoksa kalmak mı
Sen olmadan da olmuyor ki; nereye gideceğim
adını ezberledim yıllarca unutmak için mi
yoksa ben artık sensiz mi olacağım
bir daha düşünüp öyle kararı vereceğim
gecelere yazıp perdelere seni soracağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!