Burası mecburiyet caddesi
Katran gecelerin hazin perdesi
Yürür ayaklarım bir türlü bıkmaz
Bu caddenin sonu bir sana çıkmaz
Burası mecburiyet caddesi
yalnızlık bir seçimdir
tek oyla iktidar olan
diretilmiş, istenmiş ne yazılmışsa
bizle alakalı/habersiziz
Demini hüznümden almış sanki bu gece
Ne kadar çabuk unutursam seni
O kadar kolay avutacağım benliğimi
Toprağa ilk dokunuş ve gözlerde buğu
Bir adım daha attım sonlara doğru
Avucum da senden arta kalan yalnızlığım
Üstümde bir ceket
Onun üstünde ayrılığın yorgunluğu var.
Şimdi çekip gitsem diyorum.
Ve bilmiyorum beni bir daha kim sevecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!