Turgay Arduç Şiirleri - Şair Turgay Arduç

AVCI TURGAY

Armayı kuşanıp takmış beline,
Tüfeği temizleyip almış eline,
Birde köpeği var düşmüş peşine,
Avlanmaya çıktılar sende gördün mü.

Bilmem şu felek şimdi nerede, Hiç kimse durmuyor şu bizim köyde, Kimi öldü gitti dönülmez yerde, Giden çekti gitti bizi bıraktı. Mehmet Ali artık tavşan vurmuyor, O’nu buralarda kimse görmüyor, Erturan, Cemil artık köyde durmuyor, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Nerede bizim Murat aga nerede, Koyunları su içmiyor derede, Lokman, Münüp, Ekrem durmaz burada, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Viran olmuş kuzbahçenin bağları, Solmuş artık açılmıyor gülleri, Sait, Adil, Celal köyün beyleri, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Köyde birde hacı Habib var idi, O’na Almanya’dan mektup gelirdi, O’da şimdi bahçeleri viran bıraktı, O’da çekti gitti bizi bıraktı. Hışır İsmail’in şimdi kapısı kitli, Halis, Ahmet, Oktay buradan gitti, Nevzat, Neşet, Yüksel nerede şimdi, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Erisinde şu dağların karı erisin, Çevirin dünyayı tersine dönsün, Söyleyin uzun Mehmet’e evine dönsün, O’da çekti gitti bizi bıraktı. Başlar öne eğik kimse bakmıyor, Bıçağı vursalar kanım akmıyor, İbrahim, Zekeriya neden sudan çıkmıyor, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Köyün ortasına düğün kuruldu, Herkes birbirine Cemal’ı sordu, Ondanda hatıra davulu kaldı, O’da çekti gitti bizi bıraktı. Çağlağanın artık suyu kesildi, Şimdi oralara kanal yapıldı, Kazım’ın Şerif’in evi yıkıldı, Onlarda çekti gitti bizi bıraktı. Yeter Turgay yeter bu kadar yeter, Herkes oldu artık ölümden beter, Kim ne derse desin hepisi kader, Sevdiklerin gitti seni yalnız bıraktı Turgay Arduç 12,09,2008

Yüzüm gülmez son günlerde, Dertli oldum bu günlerde, Bir yarim var yükseklerde, Yar gezmeye meraklıymış. Öpem dedim öptürmüyor, Sevem dedim sevdirmiyor, Tenha yerde uzaklardan, Baktırmaya meraklıymış. Yar oturmuş rahat yerde, Ben dururum kuru yerde, Gündüz evde gece barda, Yar gezmeye meraklıymış. Etek giymez göbek açık, Düşük kemer yaka açık, Hiç çekinmez açık seçik, Yar gezmeye merallıymış, Turgay ARDUÇ 23,08,2008

HÜZÜNLÜYÜM

Öylesine doluyum ki yine bu akşam,
Dokunsalar sanki taşacak gibiyim,
Öylesine küskünüm ki kaderime,
Konuşsalar sanki ağlayacak gibiyim.

İSTANBUL

Neden geldim İstanbul’un bilmem neyine,
Sevmiyorum seni artık güzel İstanbul,
Gençler selam vermez oldu ağabeyine,
Sevmiyorum seni artık güzel İstanbul,

EFKARLIYIM

Bir efkar çöktü gene içime,
Dalıp dalıp gidiyorum şu anda,
Bilmem ne gitti böyle gücüme,
İçin için eriyorum şu anda.