TuranYazgısı Şiiri - Fatih Kocatepe

TURAN YAZGISI

“Cihana nizam vermiş mazinin yarını, düşleri gerçek kılan ecdadın torunu
TURAN YAZGAN BEY’e ithafen”

Toprağa can
Bayrağa kan
Yiğide şan
Devlete han
Yola ferman gerek

Bedene tin
Şehide sin
Zalime kin
Millete din
Birine bin gerek

Çeriye pusat
Dorata kanat
Kağıda sanat
İmana sırat
Emre itaat gerek

Savaşa yer
Meydana er
Yüreğe fer
Emeğe ter
Garba sefer gerek

Mertliğe Soy
Zafere Toy
Şahbaza Boy
Sadağa Yay
Yıldıza Ay gerek

Dolu dizgin atların toynağına od yürür
Türk’ten ırak meydana kara küffar yad yürür
Yedi göbek atamdan yedi nesle ad yürür
Meydanlara sığmam ben, sen yeter ki ol desen
Settar sensin Cebbar sen Rahman sensin Rahim sen

Yetmiş yerden körükle yetmiş yerden narlayıp
Tümen tümen erleri nizam içre derleyip
Boz yeleli bir kurdun peşi sıra gürleyip
Akın akın çıkana dağ dayanmaz yer göçer
Sema kelam üzere “Hak emridir” der göçer

Kızıl Elma denilen kutlu dilek nerdedir
Kah rum eli ufkunda kah köhnemiş surdadır
Ak tolgalı Hünkarın gösterdiği yerdedir
Tipi boran dağ deniz engel çıksa alırız
Sancak diker dibinde mahşere dek kalırız

Dokuz tuğlu Han gelir dokuz dizin ardından
Dokuz çelik kılıcım dokuz kakmalı kından
Sıyrılınca göklere il tuttuğum acundan
“Kızıl çıkıp gök girsin” meşrebimin yaftası
Yankılanır kopuzda marşımızın güftesi

Pala çalan, zırh delen, kargı salan el budur
Kalkan tutan, kös vuran, gürz savuran kul budur
Taş üstünde özüme yol gösteren dil budur
Ey! ak saçlı koca pir, dirlik kuran ulu mir
“Titre ve dön kendine” ateştendir bu emir

Yağız tenli erlerin al yayını gerdiği
Aya doğru kırk oku yel hızıyla sürdüğü
Acz içinde mazlumun kapı kapı sorduğu
Mukaddes mi mukaddes bir ülkeyi düşlerim
Turan deyip adına bozkırında kışlarım

Ey! Tanrı’nın dünyaya gönderdiği ordum hey
Destanlara yol veren kan benizli yurdum hey
Ben Oğuz’un neslinden vücut bulmuş kurdum hey
Kavil içre hükmünle diyar diyar yor beni
Beş bin yıllık tarihe yazıtlara sor beni

FATİH KOCATEPE
(SORGUN 11.12 2012)