Uzak bozkırların, çınlayan at nallarında,
Tarihin izini sürer yüz binlerce dava.
Köklerimizde saklı, ulu bir söz, bir yemin,
Turan’ın ateşiyle çelikleşir her yürek, her emin.
Tuna’dan Orhun’a, yedi iklim, dört bucak,
Göklerin mührü vurulmuş, ruhumuzdan akar ırmak.
Bir bayrak kadar asil, bir kılıç gibi keskin,
Turan ülküsünde kavrulur, durulmaz hiçbir eksik.
Uluların nefesi, rüzgârın sırrında saklı,
Bir diriliş türküsü, çağlar boyu yankılı.
Göğsümüzde atan inanç, dalgalanan al sancak,
Var olsun Turan, yüce dağın doruğunda ufuk hep aydınlak.
Hangi fırtına sarsa, hangi zorlu gün gelse,
Bir andır kandaki çığlık, asla boşa gitmese.
Tuğlarımız göklere, kurtbaşlı sancak elde,
Tarihle sınanır onurumuz, bükülmez bilekler de.
Şehitlerin gölgesinde, kutlu sesler yükselir,
Her nefeste heybetli, her yürekte bir bilir.
Kaderden damıtılan gözyaşı, ibret olup akar,
Turan uğrunda diri kalır, ölümsüz ruhu yakar.
Çöllerin serabında, dağların doruklarında,
Değişmez söz: “Yılmayız, dönmeyiz bu yollardan!”
Tek nefeste ölesi olsak da sevdada,
Vazgeçmeyiz Turan’dan, inanç taşı var kanımızda.
Haykırırız gök kubbeye, yedi cihan duysun,
Asım nesli, özgürlük, yiğitlikte bulunsun.
Küllerinden doğan ateş, gönülleri kuşatsın,
Turan’ı yaşatmaya ant içtik, yola çıkan yorulmasın.
Tarihin kutsal izinde dururuz dimdik yine,
Yitik zamanın anısında tutunuruz, asla eğilme!
Heybetli dağlar, uçsuz bucaksız bozkırlar bilir,
Turan fikri, kalbimizde hiç sönmeyen bir seherdir.
Kısrakların terkisinde, duadır çakan yıldırım,
Turan’ın gök sesiyle buluşur erlerin adım adım.
Ölümden korkmaz yiğit, vazgeçmez tek nefeste,
Turan yolunda yürür, çelik iradeyle destede.
Sonsuzluk andı bu, tarihe kazınan nakış,
Ne zulme razı geliriz ne de kahpe bakış.
Bir ırmak misali coşar, çağlar boyunca akar,
Turan uğruna dönen başlar, dönmeyecek asla bu yoldan!
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Türklerin tarih boyunca taşıdığı bir ülkünün, bir düşün ve idealin mısralara yansımasıdır. Tarihsel olarak; Orta Asya bozkırlarından Anadolu’ya, Kafkaslardan Balkanlara uzanan geniş coğrafyada kök salmış Türk boyları ve toplulukları arasında her daim bir birlik ve dayanışma düşüncesi doğup filizlenmiştir. Bu düşünce, günümüzde “Turan” olarak adlandırılır ve esasen hem kültürel hem de duygusal bir çerçeveyi içinde barındırır: dil birliği, manevi bağlar, ortak tarihsel miras ve gelenekler. Şiirin yazılış amacı ise bu “Turan ülküsü”nün kalplerde hâlâ güçlü bir şekilde yaşadığını, hiçbir engel veya zorluk karşısında sönmeyeceğini ve ondan vazgeçilmeyeceğini anlatmaktır. Tarih boyunca büyük devletler ve güçler, Türk coğrafyasında yaşayan halkların birbiriyle olan bağını koparmaya, bu ortak ideali unutturmaya çalışsa da; söz konusu bağ, kültürde, dilde, sanatta ve özellikle de yüreklerde daim olmuştur.
Hayırlı tercihler.
TÜM YORUMLAR (1)