Karanlıklar, yenilmese de aydınlığa ,
Bihtap düşsen kalkamasan da ayağa,
Esir düşsen varamasan da vatan toprağına,
Bu kutlu davaya ulaşmadan ölmeyeceksin!
Kapansa yollar, varamasan da kutlu ülküne ,
Herkes bir olsa, gülseler bile bu aciz haline ,
Artık bütün ümitler bitse kalmasa hiç çare,
Bu kanla yıkanan toprağını, vermeyeceksin!
Varsın tek kal! Bir olsunlar ne çıkar bir iki piçten,
Sen tek kıvılcımdan ateşi harlamayı bilmelisin,
Yeryüzünde her şey kopsa, savrulsa da birden,
Sen kökünden daha gür yeşermeyi bilmelisin!
Kayıt Tarihi : 8.11.2020 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!