Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Son bahar yaprakları
Seni hatırlattı son bahar nefesi
Savrulan kuru yaprakların sesi
Yanımda isen her seferinde
İlk bahar olurdu hazan ötesi

Seni hatırlattı son bahar nefesi,
Savrulan kuru yaprakların sesi,
Yanımda isen her seferinde,
İlk bahar olurdu hazan ötesi.

Aşkı senle birlik olup yarattık,

Darbeni yedim ancak, son sözümü demedim.
Hep yüzüne söyledim, hakaret, gıybet etmedim.
Bildiği gibi yapsın, Allah'a havale ettim.
Bilmem anlatabildim mi? Bir tanem, son çârem.

Bu millet getirmiştir bir yere,
Laf anlamaz, tek doğrucu ne çare,
Millet sana fırsat verdi kaç kere,
Kıymet bil, çok acı gelir sopası.

Seni-seni, ne buldumcuk delisi,

Bilirim bana en fazla yanan sen olacan,
Sen hem kardeşim, hem babamın emaneti
Öldüğümde saçlarını tek sen yolacan,
Hiç bilmez miyim? sen bana babam emaneti.

Görünen o ki! Allah’a emanet etmiş babamız;

Eline fırsat geçerse kılıcı çeker,
Hukuk-adalet ne varsa biçer,
Babasının bile başını keser,
Sonradan görmüş, cahil kalmış ise.

Mühür kimde, kılıç onda demektir,

Artık bu sana son satırım,
Bende kalmadı hiç hatırın,
Vurduğun yükü kırk katırın,
Kaldırabilsin sanmam artık.

Sor Bakalım Ne Diyecekler
Mucize yaratmış, yoktan var etmişti
Her şeyi yoluna koyup da gitmişti
Yolumuzu, yönümüzü belirtmişti
Eserine, emanetine sahip çıktık mı?

Sesız odanda , saatin sesi
Ol, kimsesizlerin kimsesi
Yaşam gücüdür, eş nefesi
Faniden göçüp gitmeden

Feryatları arşta dizini dövenler,
Çaresiz git gel-leri çarka dönenler,
Canı yarısını kör kuyuya gömenler,
Yerine koyduk mu kendimizi acaba?