Turan Yolcusu Şiiri - Metehan Sarıyakutoğlu

Bir yanda zelzele bir yanda tufan,
Mevsim kışa tesadüf, böyle görülmez Turan...
Kahır, keder azme susamış gözlerde,
İçin için hınç tüten yürekler var her yerde.
Tırnaklar demirden yontulmuş hatta;
Bir kızartı bile yok, tan yeri ağarırken şafakta...
Simalar kül rengi, umutlar çırpınırken,
Kısık kıpırtılar da var, hatta, yürekten.
Ufka dikilen gözlerdeki buruk umut,
Kırk atlıyla Çin Sarayına saldıranla aynı...

Kalk ÖTÜKEN yolcusu uyuma kalk!
Bu yük ağır, sen taşırsın ancak.
Solgun gözlerini umutsuzca dikme tan yerine,
Allah yardımcındır, KÜRŞAD azmiyle ilerle...

Sarp dağlar devleşirse devleşsin gittikçe,
Başardığının resmidir çileyi aldıkça göze.
Deryalar kurusun su vermesin varsın,
Güneş tepene binip, yakacağınca yaksın.
Kan kaybeden bir yara, birkaç Mehmed'e ölüm,
Daha mı iyidir, esir gardaşıyın çektiği zulüm.

Karalar yükseliyor esir obalarayınız üstünde,
Başı eğik yürüyorlar küsmüşçesine göğe...
Yüzleri gülmüyor kara bahtlı insanların,
Hala bohçası açılmamış Kırımlı göçmen anaların...

Kan aktığını unutmuş değil, şimdi ağu akan,
Dert akan, çile akan, göz yaşı taşıyan,
O biçare esir illerin, esir ırmakları...
Izdıraptan kan ağlarcasına kararmış kumları...

Baykuşlar hala mekan tutmakta Kutlu Ötüken'i,
Bilge Kağan bekliyor; 'titreyip kendine dönmeni'
Akbabalar yuvalanmış obaların üstünde,
Nicedir susmuş Ezanlar Akmescit'de.

Ak yeleli kulanlar dağcıllaşmış bir hayli,
Kısraklar tepinerek arıyorlar öz sahiplerini.
Ve sessizlik bir gün sana da bela, sana da.
Kaderin umutsuzluk değil, hele sarıl umuda.
Azme dayanmaz dağlar, hatta yalçın kayalar,
Sen kuşan gel, nasıl parlar Tuğralar?
Kararın karar olsun engeç bu gün ve bu an
Kim demiş biz isteyip de Kurulmayacakmış TURAN.