Zulmün çölü üzerinde
Biten gülsün Peygamberim...
Gönle şefaat verin de
Nur dökülsün Peygamberim...
Sana ümmet olmak güzel
Bir yanda düğün var bir yanı yasta
Velhasılı kelam garip bir dünya...
Mâneviyat ölmüş insanlık hasta
Velhasılı kelam garip bir dünya...
Mazlumun ışıksız dünyası garip
Ömrümün ahengi bir ince sokak
Darlığından yanıp yorulup bittim
Karanlık giderek açıyor şafak
Hayatta bu yolu yeni keşfettim...
Bitmez gibi görünürdü gözüme
Tükenmez dediğim yollar tükendi
Kapandı kapılar bir bir yüzüme
Irmaklar kurudu göller tükendi.
Hasret kaldık çiçek ile yaprağa
Her buluş ilme hizmet insan ilmin kendisi
İnsanın içindeki ben'i tanımak sanat
Allah'ın Habibi'dir kâinât efendisi
Eşref-i mahluktaki gen'i tanımak sanat
O sanat ki şeytan ve nefsin zulmüne inat...
Çek zulmünü mazlumlardan
Filistin kurtulsun dardan
Zerre yok yüzünde ardan
Baş belası Amerika!
Yıkılası Amerika!
Çekilir dünyanın cevr ü cefası
Hâlinden anlayan dostun var ise…
Bu dünya varlıkta yokluk dünyası
Gönülde serili postun var ise…
Kaybolur mekanın kaybolur zaman
Yüreğimde heyelânlar
Beni ancak Allah anlar
Kendini bilmez insanlar
Görüneni gerçek sanar
Her gönülden akmaz pınar…
Kırma ey dost kırma insan kâlbini
İnsan tek başına bir kâinâttır…
Barındırma kâlpte nefreti kini
Gönlüne sevgiyi dostluğu tattır…
Üzseler de seni üzme insanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!