Turan gözlü sevgilim burasi bir apartmanin 10 kati sana bu satirlari buradan kaleme aliyorum
Sana gonderdigim kaçıncı telgraf bilmiyorum
Bugün ilk defa telgraf aldim senden
Aylar aylar sonra ilk defa
Ellerim titredi telgirafi açarken
Vazgeç benden diye baslamissin satırlarına
İlk satırda başladı goz pinarlarim akmaya
Bizden çok uzakta mutlu olduğunu beni hiç ama hiç sevmediğini yazmışsın telgrafina
Kendine bir baska masallar kurdugunu
Ağlama artik vazgeç bizden demişsin son satirinda
Turan gözlüm burasi bir apartmanin 10 kati
Özür dilerim gozyaslariyla bakiyorum telgrafa
Vazgeçtim senden demişsin yüreğim hala orada
Sana bizi hatirlatmak istiyorum bu telgrafta
Ben senin var olusunun umuduyla ayakta kalan
Seni mezarlıkta unutanlara inat
Trabzona ilk kar yagdigi gece
Donarsin diye ceketini örtmek için yanina gelen
Hani sirf seni ölene kadar seveceğim yaziyor diye mezarinin başında yureginden beyninden kanlar boşalan itile kakila buraya atildiginda senin için gozyaslarinda bogulan
Senden vazgeçerlere inat seni kalbinde taşıyan
Soyle bana şimdi, ne olacak bana verdiğin umutlar benim için ettiğin dualar kirpiklerini sonkez kapatırken göğsümde vazgeçme demistin bana
Seni ölümüne sevdim vazgeçme
Şimdi soruyorum sana bu telgrafi gönderen sen misin vazgeçtim diyen
Turan gözlüm burası bir apartmanin 10 kati
Göz pinarlarimdan akan gozyasimla yaziyorum
Üç beş komşu toplanmis senin kaleminle telgraf gondermisler bana
Vazgeç artik ben vazgectim demişler senin isminle
Ne kalem senin kalemin ne telgraftaki cennet kokusu senin kokun
Bir telgrafla vazgecerim sanmislar
Kimseden birşey istemediğimi sadece seni istediğimi defalarca söyledim oysaki
Özledim diyorum anlayın beni nolur diyorum kimse beni anlamiyor birakin kosa kosa gideyim mezarına son bir kez daha sarilayim toprağına
Turan gözlüm mevsimlerden ocagin sonu kar yagacak trabzona ceketimi örtmeleyim toprağına üsüme diye
Burasi bir apartman dairesi turan gözlüm
Ben aşkından deli divana gibi gezen gündüzleri dort duvar arasinda geceleri sen üşüme diye toprağına sarılan kalk hadi toparlan diyorlar toparlanmak dedikleri şey sensizligi kabul etmek vazgeçmek senden toparlan dedikleri şey kar yagarken trabzona üstündeki o incecek kefenle birbasina orada birakmak
Burasi bir apartman dairesi turan gözlüm
Bu telgrafi sana buradan gönderiyorum
Vazgeç diyenlere inat senden bizden vazgecenlere inat
Vazgeçmedim
Vazgecmicem
Evet burasi burasi bir apartman dairesi turan gözlüm
Sana bu telgrafi buradan gönderiyorum
Trabzon'daki her postacı ezbere biliyor adresini bu telgrafi senin isminle yazanlara emanet ediyorum
Nefes aldikca benimsin demiştim
Nefes aldikca seninim bil istiyorum
Seni cok seviyorum
Seni çok seviyorum
Adres : bostanci mezarligi 1 kapıdan sağa dönünce dümdüz gidince son daki
Büyük harflerle yazıyor iste
Sevdigim ölmedim diye
Ahraz Şair
Kayıt Tarihi : 3.12.2024 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!