Turan Ergun Şiirleri - Şair Turan Ergun

Matematikte değişmez, sabit pi sayısıyım
Kaderin elinde sanki, deneme tahtasıyım
Çektiğimi bilmezler ki sanırlar ruh hastasıyım
Kendimi değiştirsem de hiç değişmez kaderim

Ben üşüsem sen titrersin
Hemen üstümü örtersin
Sanki üşüyen sensin
Benim fedakar annem

Ben üzülsem sen ağlarsın

Dökülmüş yaprak gibi, yerde sararıyorum
Sen yerine sineme,her gün taş sarıyorum
Beni sensiz bırakma,lütfen yalvarıyorum
Taş bastırma bağrıma,biraz vicdanın varsa

Burada sensizlikten,yatmış kıvranıyorum

Neyleyim sensiz dünyayı, neyleyim ben Marsı
Çiçeğinden başka ne ister ki bal arısı
Sen yanımda ol yeter, yarım ekmek arası
Yüreğim zil çalıyor acıktım sana aşkım

Neyleyim sensiz rüyayı; içinde sen yoksan

Seni seviyorum desem de
Bana inanmıyorsun
Ben,
Duyduklarıma değil,
Gördüklerime inanırım
diyorsun!

İnsanları bizden olan,sizden olan deyip ayırma
Haklı olan tarafı tut,haksızı değil adam kayırma

Herkesi neden kendimize,benzetmeye çalışırız biz
İyi bak! Birbirine benziyor mu parmak izlerimiz..!

Yurtta sulh,cihanda sulh demedi mi Atamız
Her damarda kırmızı akmıyor mu kanımız
Ha Fatma olmuş, ha Meryem olmuş anamız
Farketmez insan ol, gel demiş mevlanamız

Ne farkeder dili,ha yes demiş ha evet

Aşk mahkemesinde yargılanırsan
Sadece ruhunu öldürdüm dersin
Savunmak için bir sebep ararsan
Aşkımla yanmıştı söndürdüm dersin

Yüreğim ederse seni şikayet

Hangi şair seni böyle
Destan yazıp övebilir
Kalbimdeki şu sevgini
Ancak Allah görebilir

Herkes bakar gözlerine

Kurudu gönül dalım bir yaprak yeşertmedin
Birazcık gözlerimi sevinçten yaşartmadın
Kerem aslı misali sevdalar yaşatmadın
Nam-ı büyük İstanbul yüreği küçük şehir

Hayalimde yeşeren umut dalımı yedin