Turan Aşkı Şiiri - Mehmet Şahan

Aras deldi kalbimi parçalara bölündüm,
Gurbet etti yurdumu yaban gibi göründüm,
Bekliyorken toyumu, taze fidan gelindim,
Yazımı güz eyledi, zahmetine yandırdı…
Ayırdı beni benden yad ellere döndürdü.

Kafkasların özünde vatanıma kaş idim,
Şu Ağrı’nın gözünde hiç dinmeyen yaş idim,
Karlı dağın seliydim, eğilmeyen baş idim,
Dağımı düz eyledi, mihnetine yandırdı…
Ayırdı beni benden yad ellere döndürdü.

Bir zamanlar yüreğim, kalbim idi Hazar’ım,
Yücelerden Hazar’a, zevkim idi nazarım,
Yüreğimi dağladı sanki oldu mezarım,
Odumu köz eyledi, zilletine yandırdı,
Ayırdı beni benden yad ellere döndürdü.

Durul artık ne olur, hırçın akan Aras’ım,
Gürül, gürül akarken, bana bakan Aras’ım,
Turan olsun hedefin, yürek yakan Aras’ım,
Dilimde söz eyledi, hasretine yandırdı…
Ayırdı beni benden yad ellere döndürdü.

Ayrı, ayrı devletler hepimiz bir Milletiz,
Parça, parça olsak da özümüz bir Milletiz,
Şahan der ki Turan’a, sözümüz bir milletiz,
Gönlümü göz eyledi, rahmetine yandırdı,
Allah’ım beni benden, hikmetine bandırdı…