Çanakkale bu çanakkale
Kan kusturan yedi düvele
Bütün düşman çıldırsa bile
sen geçilmezsin çanakkale
Mehmet çavuş-ahmat onbaşı
Bir kara sevdaya düştüm ki
durmadan kendine çektikce çeker
dayanacak mecalim kalmadı artık
ellerimden tutupda çektikce çeker
Sinemde yük değil onun sevdası
Elimizin emeğidir
ülkemizin direğidir
soframızın yemeğidir
yerli malı yerlii malı
halısından tarağına
bu kutlu şehirde can verip yatan
sana selam olsun emir sultan
nikabın yüzünde bu ne hoş celal
mürebbin dir seyyit emir külal
Mevsimlerden bahar aylardan nisan ayı
Beklenen nur kuşatıvererdi dünyayı
Mekkede bir ses.. Abdullahın yetimi(2) diyordu.
zulmet vahşet karanlık artık bitiyordu
gülüm sende gülüm serde
bir gülüm var gülüm sende
gülsende gülümsesende
bir can bıraktım gülüm sende
bende ilk gül sende son gül
Ağcoluktan baktım gördüm çınarı
yemyeşil ağaçlar yolun kenarı
menba suyu gibi ağcoluk pınarı
içme suyu soğuk olur bezgenin
Mahmelenin üzümünden yiyesin
Kimbilir beni kim sırtlayacal o musalla taşına
onbeş-otuz-elli bakmayacak yaşına
Neolur merhamet dileyerek tutun dörtbir yanımdan
merhamet dileyin affımı isteyin yaratanımdan
-----
Ebed yolcusuyum ben. fani alemde
Ha bugün-ha yarın çağrılır adım
bakar dururum yollara gelen omudur diye
gözlerim çakılı kalır yollara doğru
Birinci-ikinci yaprak derken gelir sıram
Zakkumun zehrindende olsa ilaç verin bana
bir deste eyleyip bağlayın onulmaz yarama
ilk çağrışım çığlıktır hayat dolu seda
kalü beladan beri, seferdeyim şu an dünyada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!