Turan'a Doğru Şiiri - Dursun Yelken

Şenlensin Başbuğ’un şanlı otağı,
Toplansın Bozkurtlar Tuğ’una doğru!
Kaldır yere düşen kutlu sancağı,
Koşalım zaferler çağına doğru!

* * *
Türk soyunu sevgi ile saralım,
Gönülden gönüle köprü kuralım.
Albız bacağını bir kez kıralım:
Çıkalım sandıktan yarına doğru!

* * *
Evlâd-ı Başbuğ’sun, ayrı bir kıymet;
Bozkurtlar Başbuğ’dan sana emanet.
Bulunur mu asîl kanda muhannet,
Çekersen Başbuğ’un soyuna doğru!

* * *
Kükresen toplanır bil ki yanında:
Kocakurtlar, Delikurtlar anında.
Tanrı’nın sırrı var “Türkeş” sanında;
Muradın “Başbuğluk” şanına doğru!

* * *
Uzaklarda ay-yıldızı özleyen,
Yürekleri için için sızlayan;
Kaç asırdır yolumuzu gözleyen,
Tanrıdağ’da nöbet durana doğru!

* * *
Türk’e zulmediyor yine kefere,
Çıkılmalı gayri kutlu sefere!
Götür artık bizi büyük zafere,
Zaferin sonunda şölene doğru!

* * *
Türk İslam Ülküsü özümüz olsun;
Gazilik, şehitlik yazımız olsun.
Mahşerde varmağa yüzümüz olsun,
Alparslan Başbuğ’un yanına doğru!

* * *
“Yolumuz hem uzun, hem çetin” derdi:
Çileye aldırmaz, zoru severdi.
Bu kutsal dâvâya ömrünü verdi,
Buşbuğ’un izini sürene doğru!

* * *
Fitneyi, gıybeti ezip geçelim,
Cehalete karşı savaş açalım.
Karanlığa “Dokuz Işık” saçalım:
Yolumuz ilime, irfana doğru!

* * *
“Bozkurtlarım! ” Diye erce kükreyen;
Ülkücünün üzerine titreyen,
Fazla değil bir “Fatiha! ” bekleyen,
Başbuğ’un sesini duyana doğru!

* * *
“Bizlere reva mı yokluğun niye!
Senin gibi kaptan nerde gemiye!
Nerdesin Başbuğum, nerdesin! ” Diye,
Hasretle Başbuğ’u anana doğru!

* * *
Mazlumoğlu der ki, Allah aşkına!
Kür Şadlar, Fatihler, Pîrler aşkına!
Haydi Tuğrul Türkeş, kaptan köşküne!
Al götür gemiyi Turan’a doğru!

Mayıs 1997