Turan'a Doğru Şiiri - Dursun Yelken

Şenlensin Başbuğ’un şanlı otağı,
Toplansın Bozkurtlar Tuğ’una doğru!
Kaldır yere düşen kutlu sancağı,
Koşalım zaferler çağına doğru!

Türk soyunu sevgi ile saralım,
Gönülden gönüle köprü kuralım.
Albız bacağını bir kez kıralım:
Çıkalım sandıktan yarına doğru!

Evlâd-ı Başbuğ’sun, ayrı bir kıymet;
Bozkurtlar Başbuğ’dan sana emanet.
Bulunur mu asîl kanda muhannet,
Çekersen Başbuğ’un soyuna doğru!

Kükresen toplanır bil ki yanında:
Koca Kurtlar, Deli Kurtlar anında.
Tanrı’nın sırrı var “Türkeş” sanında;
Muradın “Başbuğluk” şanına doğru!

Uzaklarda ay-yıldızı özleyen,
Yürekleri için için sızlayan;
Kaç asırdır yolumuzu gözleyen,
Tanrıdağ’da nöbet durana doğru!

Türk’e zulmediyor yine kefere,
Çıkılmalı gayri kutlu sefere!
Götür artık bizi büyük zafere,
Zaferin sonunda şölene doğru!

Türk İslam Ülküsü özümüz olsun;
Gazilik, şehitlik yazımız olsun.
Mahşerde varmağa yüzümüz olsun,
Alparslan Başbuğ’un yanına doğru!

“Yolumuz hem uzun, hem çetin” derdi:
Çileye aldırmaz, zoru severdi.
Bu kutsal davaya ömrünü verdi,
Buşbuğ’un izini sürene doğru!

Fitneyi, gıybeti ezip geçelim,
Cehalete karşı savaş açalım.
Karanlığa “Dokuz Işık” saçalım:
Yolumuz ilime, irfana doğru!

“Bozkurtlarım! ” Diye erce kükreyen;
Ülkücünün üzerine titreyen,
Fazla değil bir “Fatiha! ” bekleyen,
Başbuğ’un sesini duyana doğru!

“Bizlere reva mı yokluğun niye!
Senin gibi kaptan nerde gemiye!
Nerdesin Başbuğum, nerdesin! ” Diye,
Hasretle Başbuğ’u anana doğru!

Mazlumoğlu der ki, Allah aşkına!
Kür Şadlar, Fatihler, Pîrler aşkına!
Haydi Bozkurt haydi kaptan köşküne!
Al götür gemiyi Turan’a doğru!

Mayıs 1997

Mayıs 1997