Turan Şiiri - Gökdeniz Candan

Yeni bir güne açılırken gözlerim,
Yine onu söylüyor sözlerim.
Yine onu,yine onu düşünüyor beynim.
Turan, Turan, Turan nasip olsun bize!
Koca Turan nasip olsun tüm türk Milletine!
Eline alırmışçasına yedi düveli, cihanı;
Gülümsüyor bak oradan bize, gör şu yanı!

Neymiş efendim salacakmış üstümüze yarbayını;
Kafayı yemiş herhalde, bilmez türk uyanmamalı!
Bu safsatayı kenara bırakıp Türk gözü açmalı;
Akıncılar gibi, düğüne yetişir gibi oraya koşmalı!

Olmalı ulu Turan bizim afakımız garbımız!
Turanda düğün olsun da gelsin arkadaşlarımız!
Turan bizim, Tengri bizimdir en ezelinden;
Türk yolcudur, kaçanın koşar peşinden!

Açan güneş yağan yağmur gibi nimettir,
Turanın olmadığı her saniye Türk’e eziyettir!
Kızıl elma öyle bir şey olmamıştır, değildir.
Bölünemez asla o yarıya, illaki bir gün birleşir!

Okumuşum öğrenmişim ben eski hakanlarımı,
Elbet bir gün bize nasip diye bilmişim Turanımı.
Ötükenin yolları zorlu, Tengri uzun boyludur,
Bizim yatağımız varsa o da bozkırın koynudur!

Biz koşarken kızıl kalbimize sen izleyedur!
Çok istiyorsan bizi durdurmayı, gel buyur!
Ama yüreğin eksik, askerin olmasın bodur;
Malum sizin ordunuz pek cılız, güçsüz olur!

Sizin gibi gavur, karşısında türk oğulları;
Birleştirmeye geliyor anadoluyla asyayı!
Titreyiverir türklerin gelişini duyan ekselansları,
Varsın cenk olsun, kanımız beslesin toprak anayı!