Tür Kü Kızı Şiiri - Rafet Demirci

Aşkın, ölümle kardeş olduğu bu topraklarda
Ben bir kürt kızını sevdim,ölürcesine
Mezar misali mevzimin bir tetik uzağında,ölüm menzilinde
Kara gözleri,keleş mermisi misali saplandı yüreğime
Telsizden''tarayın köpekleri! '' çığlığı uğuldarken kulaklarımda
Yüreğim,parmağımla tetiğin arasında
Rüzgarın, saçlarını hoyratça taradığı o kürt kızına
Son defa baktım kanasımın dürbününden
Zeytin karası gözleri yapıştı dürbünün soğuk camına
Beyaz kar taneleri,İlahi bir telaşla silmek istercesine
O gözleri dürbünümden
Donarcasına parmağımdaki kan tetikte
hızla çarpan yüreğime inat
Ben bir kürt kızını sevdim,Cudi nin eteklerinde

Kara gözlü keleş,parçalarken yüreğimi
Kanım boyarken kızıla Cudinin yamacını
Sararken Albayrak misali bedenimi,kanlı karlar
Mertçe,yiğitçe,insan gibi,adam gibi
Bedeli Cudide ödenen,ölümsüz bir aşkla
Ben bir kürt kızını sevdim
Anamın ağıtları, Babamın Vatan sağ olsun nidası
Çınlarken kulaklarımda
Soğuk mermere kazılı resmime gülümserken
Edirne Kapıda
Ben bir kürt kızını sevdim ölürcesine
Vatanım gibi. bağrağım gibi, şerefim gibi
Ölümsüz bir aşkla

Bu topraklarda sevgi tohumları yeşersin
Başka kınalı kuzular kara gözlü ceylanlar ölmesin diye
Kara gözlü gülen yüzlü tür-kü kızlar türkü söylesin diye
Ben bir Kürt kızını sevdim Cudinin eteklerinde
Bedeli ölüm olan ölümsüz bir aşkla