Tunçnâme VIII Şiiri - Tunç Ziya Agur

Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilün

Dem-i evvelde bulgamak ile başladı her şey,
Ki âlemde olan yoğrulmuş iki mânâyı birleştirir.

Ne Slav’dır ne Türk’tür o kadîm Bulgar isminde,
O bir meclis, o bir sentez, o bir yeni hüviyettir.

Oluşmak kimyâdır bil ki Tunç’un sırr-ı âlâsı,
Bakır'ı Kalay'la karıştırıp kuvveti gösterir.

Çıkar zâten o bilgi, zihni rüşd'e erer elbet,
Oluşmak için evvelki düzen bozulup bulandırılır.

O ufk-u belâğ'da bilge sözle eder tebliğ,
O derleyip hakîkatleri âleme eriştirir.

Ne sâfiyettir ne ayrılık, melez hali işaretler,
O üçüncü alan’da kalmayıp yeni bir yol gösterir.

O çeşitlenmiş deneyimler ki akl-ı kemâli besler hep,
O deryâlar çalkalandıkça kıyıda inci bulunur.

Gelen geçmişle bağlaşıktır, tekâmül ile tamamlanır,
Ki insanlık o karma âlemle yeni bir veri bekler.

Rahmân hem Rahîm oTanrı’dır ki kaynaştırır,
İki güçle harmanlanır iş ki Bismillah ile tamamlanır.

Dolaşmak, vasıl olmak aslındadır mânâ-yı hayatın,
Terakki ile doğar hep o mutlak doğru ve gerçeği hibrittir.