Kokusundan nefret ettiğim bir balığın
Kılçığı gibi saplandı boğazıma
Her nefes alışımda içim acıyor
Hoş yanında olmak istediğim kimse de yok ama
Yanık delikanlısıydı kasabanın
Azgın,dizgin yemez,haylaz
Tek derdi anlaşılmaktı oysa
Anlaşılmamaya kızarak
Özlemleri çok büyük
O iyi insanlar
o güzel atlara binmiş ve gitmişlerdi
Şimdi geri dönüyorlar
Dünyamızın yeşilliklerine
Şeytan ı mazur görüp,affetme çağındayız
Duygular allak bullak,keşmekeş
Koynundaki erkeğin olmayan kadınların
Büyüttüğü nesillerin fertleriyle yoldayız.
Çok hazin zamanlar
Kalbimi çektim hayattan
Ne hüznü yaşayabiliyorum ne seni
Kaybolmuşluk buymuş meğer
Mansız ve anlamsız,
Yanlızlık buymuş meğer
Güzel bir günün sonu gibiydi hayatım
Henüz yaşamadığım birçok güzelliğin
Mutluluğu döndürmemişti başımı
Yorgundum güzel sandığım şeylerin akşamında
Anlaşılabilmek arzum geçti benliğimi
Anladım ki ben i ben yapan
Anlaşılabilmem
Yani ben gibi diğerleri
Nefessiz,soğuk,ezik bir hal
Kalıntısı bile tiksinç
Ellerim terli,düşlerim kanlı
Kalbi nefretle dolu haller
Serçe kanadının ucundaki titreşim
Kalbimin zayıflığı ruhumda zenberektir
Akşama kadar kurduğum
Ama yaşadıkça boşalan
Acıları yaşamak mı yormuş beni
Yorulmaktan mı bıkmışım artık
İyi insanlar mı?
Hep sevmek istedim ben onları
Merhametli gönüllerini gölgeleyen
Berrak haşin gözleri girdi aramıza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!