Soran olursa biri beni senden,
Söylersin ''Eser kalmamış eski halinden,
Bensiz yaşamaya alışmış artık
İsmimi duymuyormuş kimse dilinden.
29 Ekim 1999
Ve
Kasırga koptu;
Güneşe inanıp.
Okyanusa açıldıktan sonra...
15*11*2000
Biter 'bir tanem' her şey biter,
Ne dalga kalır denizde
Ne deniz olacak su
Nede suyun dibinde kum...
Karabulutlar gelir geçer birer birer
Bitmez sandığın rüyalar biter.
Çalkantılar ortasındayım
Ne güneş görünüyor ufukta
Ne de kara.
Üşüyorum her yanım ıslak
Göz yaşlarım belli olmuyor
Gül görünce
Dal denince
Aklıma geliyorsun,
Dikenlerin batıyor yüreğime...
Can denince
Yeni umutlarla doğmak varken
Her sabah,
Biz kolay olanı seçtik,
Işıkları söndürdük yatarken.
Oysa,
İkimizde zoru ne çok severdik
Yüzümde dolaşıyordu bakışların
Ürkek bir ceylan misali
Gözlerime bakmaya korkuyordun...
Portreni kazıyordum
Beynime ve yüreğime
Dört mevsim dallar kuru,
Yeşermiyor ağaçlar.
Sensizliğin eseri,
Ağaran yorgun saçlar
Gördün mü?
Alevin çırayı sarışını
Ya da kıvılcımın
Benzini kucaklayışını
Yanmak mı o?
Gel şimdi;
Dönüşü olmayan
Gidişlerin yolcusu mu olayım ?
Yoksa;
Balıklara yem mi
Derin denizlerde ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!