Tuncer Ertana Şiirleri - Şair Tuncer Ertana

Sen hiç kendinde yalnızlığı yaşadın mı be gülüm.
Baktığın aynada kendini değil, geçen yıllarını gördün mü hiç.
Geçtin mi beraber yürüdüğümüz o bensiz yollarda bazen,
Bazense isyan edip basmadın mı yoksa bensiz diye o sokaklara hiç.
Evet, yaşadın mı mutluluk içinde yıllar boyu, atamadığın o anılarla,
Bir inat uğruna o sensiz yılları, hep içine, ta içine çektin mi be gülüm.

Sormuşsun dün yine,sahildeki martıya,
Unutmadım demişsin,söyle Allah aşkına.
Bir gülüşün yeterdi,neden yaptın bunu bana,
Gökteki yıldızlar bile ağlıyor,bu aşkın hatırasına...
XXXXXX XXXXXX

Aklıma geldiğinde duruyor ve bir an seni düşünüyorum,
Şu an nerede kiminlesin, gözlerim doluyor uzaklara bakıyorum.
Seni başka kollarda düşünmek içimi acıtıyor, üzülüyor kahroluyorum,
Ve artık sana bir şeyler anlatamamanın şoku ile dalıyor maziye bakıyorum…

İlk defa seni gördüm dün gece rüyamda, çok hırçın ve kızgındın ne oldu sana,
Bakışların kin ve nefret doluydu, koşuyordun oradan oraya bilinçsizce canım.
Neden dedim bu kızgınlık, bir an durdun ağlamaklı gözlerle bakıp boş ver dercesine,
Bakıp uzaklara doğru yumruğunu sıkıp, çekilir mi sanıyorsun bu hayat deyişin…

Hani sevmiştik birbirimizi hatırlar mısın?
Öyle tanımıştık seninle hayatın gizli sırlarını.
Sanki bir sen, bir ben vardım, sanki bu dünya da,
Hatırlar mısın? Dolu dolu yaşardık o tatlı anıları bir zamanlar.

Gülmeyi unuttum yıllardır, bu kararan sensiz ruhumda,

Yine ülkemde anaların gözyaşı sele karıştı dostlar.
Tazecik canlar, bir kahpe mayınla heder oldular.
Artık duymayan kulakların duyması, görmeyen gözlerin görmesi gerek,
Artık bu millete bir Mustafa Kemal Atatürk gibi kahraman gerek...
Ekmek veren eli kıran, gözyaşı döken gözü çıkaran,
Dost diye yıllarca bağrımızı tırmalayan,

Yağan beyaz karın izinde,
Esen serin rüzğarın sesinde.
Ötüşen kuşun sesinde bile,
Sen vardın...
Dudaktan dökülen her kelimede,
Açılan her şişede,kalkan her kadehte.

Hayat bir işkence olmuş, sarmış dört yanımı,
İnsanlar zaten acımasız, bakıyorlar daima.
Koşmak kurtulmak istiyorum, seni görmemek için,
Anıların bile acı veriyor artık, bu sensiz garip dünyama…

Zaman su gibi akıyor diyorlar, sence de öyle mi söyle bir tanem.
Nasıl geçtiğini bir de bana sor, sensizliğin bu çaresiz gecelerinde.
Gündüzler bir parça akşamları andırıyor, sensizlik acı yüreğimde
Akşamları artık sorma bana, çünkü artık sensizliğin zindanındayım…

Karanlıklardan seslendim sana, belki duyarsın diye,
Hep seni sayıkladım rüyalarım da, sen yoksun diye.
Seni sordum herkese, belki bir ümit olur dönersin diye,
Seni aradım bir tanem, karanlıklarda olmasan bile…

xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx