Yaşıyorken biliyorum
Gözleri insanlarda,
Elleri insanlarda,
Sözleri insanlarlaydı.
Biliyorum ben onu,
Tuncer insanlarlaydı
Ansızın kaybettik Tunceri bir gün,
Tuncer insanların ellerindeydi,
Tuncer insanların dillerindeydi,
Annesinin gözlerini gördüm o gece
Yemin ederim,yemin ederim
Tuncer herşeyiyle annesinde,
Annesinin gözlerindeydi.
Zaman geçti aradan,
Herşey yerli yerinde,
Biliyorum,biliyorum,
Bakmadan görüyorum,
Tıpkı ilk günki gibi,
Kardeşim annesinde,
Anesinin gözlerinde,
Gözyaşlarında....
1996
Ali Hamdi ErayKayıt Tarihi : 21.5.2007 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!