her uzaklık kendi yakınlığına kanardı
bildim
beni sana taşıyan
otogarlarında ayak sürüdüm
bu şehirden bozma
kaba saba taşranın
bir yezidi
horozunu kurdu
doğan güne içli içli
dualar okudu
akrep yelkovanla buluştu
bir şair yanlış öpüldü
bilemediler oysa
kayan yıldızların intihar mektubu
ayak izerim
ben yürüdüm
dilek tuttu insanlar
bazı bazı
içimdeki çocuk
dünyanın rahatını bozmadan
arka bahçede
bir zaman makinası yaptı
tencere ve tavalardan
yoktur yer
gidip gelir sarkaç
çivilendiği saatte
nasibi uzaklara kalmış
guguk kuşu
cılız bir çığlık bırakır
mevsimini şaşırmış kuşlar
yosun koktu
kuzeyim hep kuş cesedi
hayfa dönen pusulada...
Malatya-2001
yedinci günde
gördüm...
bizi bu fanusa süren tanrı
parçalanmış aynadaki
silüetini dikiyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!