Tuncay Özkanlı Şiirleri - Şair Tuncay Öz ...

Beni yoksay
Seni düşünmüyorum bile
Geceleri oturduğumuz o parkta
Başını omuzuma koyup
Konuşmamızı bile hatırlamıyorum,
Gülüşünü,

Meğer ben
gündüzleri de yokmuşum
karanlıklar saklamış beni
kimse farkımda değil
yürürken,
durakta beklerken bile

Kalk yeter artık
Anlatacak çok şeyim var İstanbul
Seni yaşadım bu gece adam gibi
Gül yüzlü, gamzeli bir güzelle
Anlatılacak gibi de değil
Sen sahildeki taşlara sor,

yine bir yerlerim ağrıyor
başımda dönüyor o biçim
baksana yine güneş doğmuş bir de
hadi be yine yaşıyorum
dün bitecek zannemiştim ben.
herşeyin.

Her zamankinden çok daha zor geliyor
Yaşamak nefes almak.
İstemiyorum güneşi görmek
Gün doğmasını yeni bir hayatı istemiyorum.
Karanlıklar olsun herkes için.
Kimse sevmesin beni istemiyorum,

Melek sanırmış çoğu kez insan sevdiğini
Ne söylese ninni gibi gelirmiş,
Yanındayken sevdiği cennet zannedermiş her yeri
Saçının bir teli dünyalara bedelmiş falan,
Bir sürü uyduruk kaydırık hikaye
Hepsi yalan.

Off dünya;
Bıraksan da peşimizi
Adam gibi yaşasak,
Gülsek eğlensek.
Adam gibi kederlensek
Terk edip giden

Melek sanırmış çoğu kez insan sevdiğini
Ne söylese ninni gibi gelirmiş,
Yanındayken sevdiği cennet zannedermiş her yeri
Saçının bir teli dünyalara bedelmiş falan,
Bir sürü uyduruk kaydırık hikaye
Hepsi yalan.

anlamak istemiyorum artık
sorgusuz sualsiz yaşamak istiyorum
boşluğa bıraktım kendimi
her rüzgarda savruluyorum.
nedensiz bir nefret her şeye
bırakın beni,

Bir ben varım dünyada
Bir de diğerleri.
Bir tek güneş var ortalıkta,
Bir tek karanlık var sırdaş,
Bir tek gözyaşı var, benim ki
Bir tek Allah’ım