Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Değerli büyüğümüz,saygı duyduğum yürek olan Tuncay Ağabey için dile getirdiğiniz bu dizelere teşekkür ediyorum.Bende bir büyüğümden öğüt almak istediğimde kitabına koşuyorum..Yüreğiniz dert görmesin.
saygımla
Nevin ÖZVERİ
TUNCAY ABİM İÇİN NE YAZILSA YERİDİR DEĞERLİ ŞERAFETTİN KARDEŞ...
KUTLUYORUM..SAYGILARIMLA...
Sevgili Ozan kardeşim Şerafettin bey,
Dost yüreğinden anlıyorsun,kadir kıymet biliyorsun,İsminin başındaki OZAN sıfatı helal olsun sana.Kutlarım kardeşim.Tuncay bey'de can kardeşimdir.İki güzel yüreğin buluşması ne güzel meyve vermiş.Daim olsun.selam ve sevgilerimle.
dostlugunuzun daim olmasi dilegiyle dostuluga verilebilecek en güzel hediye olsa gerek siirinizi kutlarim saygi ve selamlarimla
Dostu hissedip, dostu yaşamak ve o güzel duyguyu sevinçle gözyaşıyla bütünüyle dizelerde ebedileştirmek kadar insan ruhuna haz veren bir duygu yoktur.
Yüreğine sağlık Ozanım, tebrikler...
Saygılarımla,
Kazim UZUN
Ne güzel bir sesleniş dosttan dosta...
kalemin dost ettiklerinin dostluğunu bir ömür boyu sürmesini diliyorum..
Tebrik ve teşekkürler Şerafettin bey kardeşim
Sevgili kardeşim Şerafettin bey bu güzel şiirini en güzel gönlünün armağanı olarak kabul ediyorum Allah razı olsun kalemine yüreğine sağlık kardeşim beni duygulandırdın samimi duygularla yazdığın bu güzel şiirde adıma ve bu güzel sayfanızda yer verdiğiniz için sonsuz teşekkür ederim .hanı derler bize gönderilen kap boş geri çevrilmez geleneği bizdede aynıdır bu vesile ile alel acele karaladığım bu şiiri sana gönderiyorum bakalım kardeşim beyenecekmi enderin kalbi sevgilerimle saygılarımı sunarım selam ve dua ile Allaha emanet ol Tuncay Akdeniz
GURBETE SELAM
Dost okudum satır,satır heceni
Allah, Allah diyen dilin var olsun
Gurbet almış senin gündüz geceni
Dostum ayın günün yılın var olsun
Kardeş şahit oldun yalanım yoktur
Yüreğim yaralı dertlerim çoktur
Dostluk bize ebet ezelden haktır
Boynuma sardığın kolun var olsun
Bu güzel hediyen dünyaya değer
Vefa kârlı dostlar sadıkmış meğer
Hakkını helal et üzdüysem eğer
Koca çınar gibi dalın var olsun
Gecemin üstüne şafağın atmış
Kardeşim derdini derdime katmış
Sanmayın gurbette bizi unutmuş
Dost eline giden yolun var olsun
Gönül mektebinde yazdım okudum
Aşkın tezgahında sevda dokudum
Dil bilmezdim bülbül gibi şakıdım
Gül veren bağında gülün var olsun.
Ozan han su bana bir selam salmış
Vatanım dedikçe gözleri dolmuş
Sılasından uzak gurbette kalmış
Muhabbetin tatlı balın var olsun
Sevgili kardeşim ozanım han su
Gariplerin gurbet eldir yuvası
Kul Tuncay’ın boldur dostta duası
Bana şiir yazan elin var olsun
Tuncay Akdeniz
Su güzelliğinde, şırıl, şırıl...
Ve de tertemiz bir yüreğin aksi düşmüş biriken suya, pırıl, pırıl...
Eee? Su kıyısındaki fidan da kalem olunca, meyvası da böyle hoş olurmuş.
Saçağınızdan emdiğiniz dost suları eksik olmasın kardeşim.
Yüreğinizi kutlarım.
Saygılarıma Sevgi ve dularımı ekliyorum.
Devamı Deniz Derya olsun...
Tebrikler olsun güzel şiire. Selam olsun dostluklara. Sevgiler
Sevgili Ozanım Kardeşim: Ozan Şerafettin Hansu
Sana bir gül uzatana sen her zaman bir gül bahçesi bağışladın...Sana bir adım yaklaşana sen kollarını açıp koşarak cevap verdin. Senin dostluğuna eren kardeşlerim ne kadar bahtiyardır.
Allah senden razı olsun. Yolunu açık ve nurlu etsin.
Kalbindeki bu engin sevgi hiç bitmesin. Kalemin hep böyle kudretli kalsın.
İrfan Abini daima mutlu ettin. ve beni hiç yanıltmadın. Teşekkür ederim.
Şiirin çok güzeldi. Başarılarının devamını dilerim
Sevgi ve saygılarımla Hasretle gözlerinden öperim.
Anavatandan gurbetteki kardeşime Almanya'ya kucak dolusu selamlar...
Dr. İrfan Yılmaz.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta