tükenmiş bir umut kadar ölü,
seven iki tenin ayrılığı kadar kuru,
yalın bir odundan başka nedir ki,
tomurcuk derdinde olmayan ağacın ruhu…
filizlensin şimdi yer ve gök!
ilk baharda, kar taneleri gibi,
yağmur yağıyor,
seller akıyor, kırmızı,
arap kızı camdan bakıyor
birkaç bulut
biraz gökyüzü
binlerce yıldız,
İnsanlara git, cehennem orada,
Sen kim oluyorsun da kendini yalnızlığa layık görüyorsun,
Yalnızlık ödüldür, senden önce buraya gelenler yalnızlığı sadece bana yakıştırmadılar mı?
bir anlaşma yapalım serçeler,
siz bana şarkı söyleyin,
ben size ekmek vereyim
ama isterseniz,
siz bana sevgi verin,
ben size şarkı söylerim…
Tütün sarardım senden önce yalnızlığıma,
Ama şimdi sen varsın,
Gülüşün kaplıyor ciğerlerimi,
'Bir duman alıyorum,
Bir duman, öldüresiye kendimi,'
Ama şimdi sen varsın,
bahardı mevsimlerden
bahar gibi taze bir fidan
bahar gibi umutlu çiçeklerim
toprak hayal kokuyordu
yazdı…
güneşin altında çiçeklerim
Bugün,
Biraz daha tanıdın beni,
Biraz daha yıprattın
Sayende ilk kez, bir nisan yağmuruyla ağladım
Bugün,
Biraz daha tanıdım seni,
minareler yapardı koca hasan,
üç cephede ve onbeş sene,
salladığı süngü gibi göğe uzanan,
doğuda ermeniye,
batıda zalime,
ve içerde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!