Tunaya Hasret Şiiri - Adnan Büyüksoy

Düşmüyordun yaşlıların dilinden
Hep geçerdin yad ellerin ilinden
Kıskanırdık suladığın yerleri.
Akında, gazada düşen serleri.

Aktın durdun bir ülkede durmadın.
Köpürdün de kından çıkıp vurmadın.
Serhat boylarında akında mısın?
Bizdeki özlemin farkında mısın?

Yer yer kattık seni sınırımıza.
Sana kucak açtık gir bağrımıza.
Bıraktık ki seni Karadenize;
Rüzgarla rayihan gelsin hep bize.

Pek çok zaman susuzları kayırdın.
Bazı yerde ülkeleri ayırdın.
Mavi tuna derler, hayal ederdim;
Gün olur görmeye giderim derdim.

Bir gün Silistre’de kıyında durdum.
Suyun bulanıktı, içten burkuldum.
Dostlar yok diye mi pek bulanıksın?
Sen de bizler gibi bağrı yanıksın.

Özlemiş gibisin sipahileri.
Heyhat ki mazi gelmiyor geri.
Hasret kaldı isen ezan sesine
Gelseydin tutunup at yelesine.

Dinle bak, kimseye söyleme sakın.
Geçtiğin yerlere başlattık akın.
Başın ağrıyorsa orda oluruz.
Sen bizle, biz senle huzur buluruz.

17/01/2006