İmanlar artık efsanelere tutsak
Hep korku hep tehdit hep ceza hep yasak
Allah'a çok ibadet ederiz amma
Ne ruhlar temiz,ne vicdanlar pirüpak
Acıklı bir komedinin zavallı oyuncusuyum
Gözümü,gönlümü bağlayanlar çok
Yürür gitmez bir katarın sabırsız yolcusuyum
Dilimi,dinimi anlayanlar yok
Bir kısrak gözlerin
Alıp başını gitmiş günbatımında
Ve düş kırıklığı renginde
Albenisini yitirmiş sevdaların
Öylesine
Sen yorgun güzelliklerle donanmış sevgili
Ağulu bir incir yaprağıyla tutsak etmedin ki beni
Seni
Özge bir dünyanın vazgeçilmez varlığı saydım
Seni
Gökkuşağımın altından geçirip
ve sözcükler kurşun
tümceler tabanca
ve çıkarı kinle yoğurdular
da
nefret dolu mezarlar doğurdular
oysa zakkum da çiçektir.gül de kaktüs de
Gün bir bebek aymazlığında
Sedef sarısı sabahlar
Gamzen ki bir kılıç
Kınında tutsak
Gamzeni güne bırak
Yıllarboyu horladılar hep sizi
Dışlanmış hissettiniz hep kendinizi
Bugün hükümdarlık tamamen sizde
Adaletsiz hükümranlık olmaz ki
Fakirliği paylaşan bin candınız
Sen bir ayazmasın,tek ve benzersiz
Senden içsem bulur muyum şifayı
Hikmetin,kudretin sonsuz okyanus
Dalabilsem sürer miyim sefayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!