Son demlerindeyim çocukluğum
Büyümek istemiyorum
Gel gör ki bırakmıyor beni doğa ana
Bozuyor uvuzlarımı bir bir
Tek istediğim çocukluğumu yitirmemek
Ama başaramıyorum işte
Bir neye üflemek kadar zor geliyor artık yaşamak
Ölmek istemiyorum ama,yaşamak ne?
Bilinmezlik denizinde okyanuslara açılıyorum
Kaybolmuş bir balıkçı teknesi gibi
Rotasız azgın dalgalarda savruluyorum
Yitik bir ada gibi yapayalnız
Düştüğün çukurdan ışığı görmektir umut
Yeniden doğmaktır, yeniden nefes almak
Bir şeylere inanmaktır bir şeyleri kabullenmek
Doğum gibi bu evrende bende varım demektir!
Ölüm gibi sonsuzluğa uzanmaktır
Anne gibi şefkat, baba gibi merhamettir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!