Şayet anladı ölüm korkusunu sonlarında
Günah ipliğinde dolanıp durdu
Elveda demesi zordu tabi
İlkbahar aylarında hayata
Düşündü kaç mevsim daha görecekti
Geçiyor işte ömür yine koşuşturuyor çocuklar
Sokağımdan abartı egzozuyla geçen serseriler var
Bense balkonum da izlemekteyim alemi
Tasavvur ediyorum şimdi onun halini ailesini
Mutlu muydu acaba vardığı garip handa
Seçtiği şatafatlı villarda mülk için aşkı harcayanlarla
Sevgilim ne olur darılma bana
Seni üzgün görmek beni yıkıyor
İnsan hata yapar sözüm yok sana
Bir sitemin bile yürek yakıyor
Sen benim canımsın düşmesin yüzün
Yoruluyoruz hayat denen koşu da
Bir de sizin gibiler dert yüklemesin
Sevenler sevdiğini söylesin sevdiceğine
Anlayamayız her şeyi bakışlarla
Bazen gülüşmeler bile anımsanmaz gelir insana
Bu yazdıklarımda Arap sevdalısı denecek adeta,
Kimse farkında değil olanların,
Haykırarak ruhlarını teslim eden minik canların,
Hepimiz unutuyoruz hayat karmaşasında olanları.
Olanla ölen birmiş farkına varıyoruz,
Alem ki bu alemdir
Vardır içinde ne ararsan
Aşkta bir meseledir amrakta
Giryede yarım kalan damlalar
Benim halimi anca bunlar anlar
Neydi peki algoritma
Sınav sınav içi sıkıldı
Bir sigara yakmaya kalktı da
Sınav düşünmekten oturamadı
Düşünüyordu düşünüyordu
En sonunda düşüncelerini de koydu
Dök kardeşim içini susma,
Susmak yaramıyor sen gibi insana...
Eğme boyunu, eğdirme haksızlığa,
Anlat kelamını geride durma.
Ey yüce dost geliyorum sana,
Saldı kendini dağların arkasından güneş
Esti sıcak yeller Mart ayının sonunda
Bense öğrencilik hayatın da yaşamakta
Bilmiyordum havanın bu denli ısınacağını
Giydim yine eski gocuğumu sırtıma
sigara dumanımla harmanlanırken buluyorum seni,
senle birlikte gömmeye razı ettim bütün ümitlerimi,
her defasında veda ettim sana,
vedalaşmalar anlamsızmış doyamadım sana,
sense bana hiç yüz vermedin bin defa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!