Tunahan Hapak Şiirleri - Şair Tunahan Hapak

Tunahan Hapak

Ve korkmayacaksın hiç bir şeyden, zira en çok korktuğu şey gelirmiş başına insanın...

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Kaçmış bir gece yarısı morgdan ölü.
Kaldırımlarda hissetmiyor soğuğu,
Ölü bedeninde.
Yürüyor yürüyor.
Şehrin izbe yollarında.
Vakit gece ve hava sisli,

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Aşk; kusursuzluk değil,
Kusura şûrsuzluktur.

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Bekliyorum ne vakit çalar saat?
Ne vakit sıra bize gelir? Bilmem.
Hani nerde bineceğim tahta at?
Hangi ormanın ağacında? Bilmem.

Yetmedimi,doymadınız mı artık?

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Görünmez göz yaşı,maskelerin altından.
Çiviler tutturulmuş,yanaktan ve şakaktan.
Mutlu sözcükler,maskelerin ağzından.
İnsanca hissedebilmek,bu olmasa gerek.

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Yürüyorum boş, karanlık bir evde.
Penceresin de şimşekler dinmiyor.
Aynada göğsünden hançerli gövde,
Aklımdan hayali hiç silinmiyor.

Adım adım çıksam merdivenlerinden,

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Doğruyu yalan ettiler yalanı doğru.
Söyle söyle şu fani dünyada kim eğri kim daha doğru...

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Dökülüyorum,yitiyorum yavaş yavaş
Bir kuşun pençesinde paralanıyorum
Boş odadaki rutubetle sanki savaş
Hep hataymışım gibi karalanıyorum.

Zindandan bir köşe aklımdaki her fikir

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Gözleyip durdunuz mahzen parmaklıklarından
Bir kuşun ağzından özgürlük dırıltısını
Bir ışık görseniz zindan karanlıklarından
Duyarsınız derinden şeytan hırıltısını

Duvarların ardında olmak mı esir olmak?

Devamını Oku
Tunahan Hapak

Göğsümde bir kilit açamıyorum
Dilimde bir düğüm çözemiyorum
Ellerimde pranga kıramıyorum
Gel gör beni bul derdime bir çare,
Gel de,rahatlasın ruhum yekpare.

Devamını Oku