Dedi yok mu? Dedim var.
Dedi var mı? Dedim yokmuş...
Dedi az mı? Dedim çok.
Dedi çok mu? Dedim azmış...
I
Aklımdan geçiyor ismin ve kalbim kanatlanıyor.
İyi ki karımsın demiyorum kendime pay biçmemek için.
İyi ki kocanım diyorum...
En yalınından,
Seni seviyorum...
Kendimi görürdüm bakarken gözlerine,
Seni görüyorum artık,
Bakarken aynadaki gözlerime.
İyi adamdın, kötü adamdın...
Ne fark eder işte babamdın.
Belli ki vardı içinde bir yanardağ,
Üzerimde ağırlığı var inen bayrağın gölgesinin,
Kulaklarımda sağır eden çığlıkları ona rengini veren kan sahiplerinin...
Ve maalesef, korkarım ki olacak laneti üzerimize,
Ona ay yıldızını veren tek Hakimin!
...............................................
Neydi bana verilen görev emanet edilirken şanlı bayrak?
Özlemin ağır, vuslatın umut.
Gözlerinin yeşilinde kaybolduğum.
Mehtabında aşk,
Bir çift sözünde huzur...
Dalgası elbet güvenli bir limana savurur.
Sahili dövdükçe güzel bir şarkı kulağıma,
I
Beyazımda yaşayacaksın,
Hatrınla var olacaksın ey güzel dost.
Karanlığıma mahkum sen de,
Kahrınla sağ olacaksın ey güzel(!) insan...
İnisiyatif dediğin keskin bir bıçak,
Zordur tutması bildim sanırsın.
Kanma elinde kocaman bir güç,
Derler de, sen hep var sanırsın.
Aslı, öngörülmeyen bin türlü dert,
Kalmıştır yükü, kendin matah sanırsın.
Kalbim her zamanki gibi,
Sadece sana yangın.
Ama kafam dalgın şu aralar.
Gönlümden kabarıp zihnime aktıkça(taştıkça) sen,
Unutmayayım diye,
Üç kağıttan dördüne seni yazıp durur.
Yalnız değildim.
Ben ve işte vardı
Kehribardan 33 arkadaşım.
Yoldaşım oldular.
Ben yılgın, onlar yorgun.
Hakkını yemem hiçbirinin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!