Tuna Şiiri - Zeki Cano

Atlarımız dört nala üzerinden geçerken
Keyifle çağlayıp ,akmıştın Tuna.
Düşmanlara geçit vermezken
Türklere geçit vermiştin Tuna.
Fırat'a , Sakarya 'ya, eş olmuştun.
Güllelerden çıkan taneler
Bizinsin diye seni dövmüştü.
Derdimizin ortağı, gönlümüzün yıldızı Tuna.
O gün bugün ,hep seni anarım.
Andıkça yüreğim sızılar Tuna.
Bir sisli akşam üzeri
Çadırları kurmuştuk vadine.
Sesimize ses vermiş, coşmuştun Tuna.
Bir akşam üstü ,ansızın yine
Üstünden kurşunlar ,yağmıştı bize.
Bizlere siper olmuştun.
Kanlarımız oluklanmış akarken
Kanımızın rengini almıştın.
Kıvrım kıvrım çalkalanarak ,akmıştın Tuna.
Kendin çağladın, Türk'ü çağlattın
Dağlanmış yaremizi kanattın.
Nasıl Tunam nasıl ,bizden ayrıldın
Kızılırmağı ,Çoruh'u , öksüz bıraktın Tuna
Akma Tuna akma, yarem delişir.
Birgün olur ,kır atlarım kenarında eşinir.

13.9.1973

Zeki Cano