Tümbahar Şiiri - Cem Güneş

Tümbahar

Dalgaların kumsala vuruşu gibi değildi

ama dalgalıydı

gel-git kadar aralıklı değildi sıkçaydı

uzaması gibi, bir liseli aşkının

çok demli

koyu kırmızı

ve sımsıcaktı

çokça

öksürük nöbetleri gibi

yemyeşil platoda dört nala koşan atlar gibi

terli ve diriydi

mor tepelerin üstünden düşen yıldız

hep sensi

hep senden yana

ve yakındı

hep sensi

hep senden yana

ve çok sıktı

atomların soğuk füzyonu gibi

enerji doluydu

üstümüz kumluydu

tuzluydu tenimiz

Puşkin’den bir şiir gibi dokunaklı

ve özgündü

ikimizceydi

geceye dağılan

dalgalı saçlar gibiydi gelecek

lise ilk sınıf öğrencisinin kenar süslü günlüğüydü
geçmiş

arzuyla dolu yeldi

pulsuz telepatiydi düşünceler

eller tutuştuğunda

al al olan yanaklar gibi

yağmurda ıslanan sonbahar sarısı

kıpkırmızı meyve vermiş frenk üzümüydü sanki

eskici dükkanının tezgahı gibi

biraz yalnız, turuncu ve dingin

şaşkındı

güçlüydü

sevgiliydi

derindi

tüm tonlarıyla

bizimleydi

t ü m b a h a r d ı.

Cem Güneş