Tüm Zamanların En İçten Dostluğuyla

Onca yıl geçti, saysak dile kolay da kalbe zor
Çocuktuk büyüdük, değiştik, farklı şehirlerde farklı hayatlar peşine gittik
Arada geldik mimozaların açtığı zamanlarda o deniz kentine de, birbirimizden habersizdik
Sen onca yıl kalbimin bir köşesinde nasıl saklı kaldın
Seni onca yıl kendimden bile nasıl sakladım, şimdi şaşkınlık içindeyim
Bugün fark ettikçe anlıyorum tekrarladığım acıyı, iyileştiririm sandığım yaralarımı
Belki bu sefer tamamlanır belki bu sefer başkası severse, seversin sanmalarımı
Seni de kendimi de suçladığım yılları hatırlıyorum, senden tek bir ses gelsin diye yalvardığımı
Düşündükçe dağıttım eski fotoğrafları, şiirleri, yazıları, günlükleri çıkarttım sandıklarından
Hüzne yakındım hep, en çok da aylardan eylülse çok ağladım
Aylardan yine eylül, kayboldum geçmiş zaman içinde ağladım, ağladım, yine ağladım
İlk aşkım, ilkgözağrımdın, sen gittin ben yirmi yıl öncesindeki eylülde kaldım

Seni unuttum sonra, kaçtım, hayallerimi gerçek yaptım, adını anmadım, yüzünü görmedim
Yıllar geçti, aşkıma şahit kayıpların hüznüyle aklıma düştün, aramadım
Sonra başka bir aşk yarattım kendime başımı yasladım, içimdeki sen'e yaslamışım meğer
Kendimi senli düşlerde ve o deniz kentinde bulduğumda anladım
Sonra olmadık bir zamanda olmadık bir mesaj attın, şaşırdım
Neden şimdi, neden onca yıl sonra dedikçe sana küfürler saydım
Sen zatensin dedin anlamadım, takılmışım sözlerine dedin şarkıdandır sandım
Madem öyle gel şarkılardan çıkalım, geçmişin hesabını kapatalım dedim
Sen kara kaplı bir kitabı açtın, beni martıların olmadığı bir çöplükte itlere bıraktığını hatırladım

Onca yıl, saysak yirmi mi daha mı çok hatırlamıyorum
Hatırladığım tek şey senin şımarıklığına kurban ettiğimiz bir aşk hikayesi
Bende bıraktığın eşyalara bakıyorum şimdi, sanki yeterince izin yokmuş gibi
Neyi nereye koymalıyım, niye saklamalıyım bilmiyorum
Son cümlen geliyor aklıma beni emanet ettiğin taksinin kapısında
Seni seviyorum biliyorsun değil mi diyorsun
Yıllarca duymak için ne çok beklemiştim oysa, ne çok şans istemiştim bize
Sen benim tüm umutlarımı yok edip gittiğinde bile vazgeçmemiştim
Şimdi; biliyorum canım, ben de seni seviyorum diyorum sadece
Kime ne faydası var bu cümlelerin, pişmanlıkların, seninle her yere gelirim demelerin
Kocaman bir hiç, rüzgâr alıp götürüyor dağılıyor boşlukta söylediklerin
Taksi karanlığa daldıkça ben seninle geçirdiğim geçmişe dalıp çıkıyorum
Şimdi biz neyiz, neredeyiz baksana, yıllar geçmiş üstelik
Ben, hiçbir duyguma dokunamayan sözlerine anlam veremiyorum
Sen, kendine kurduğun sahte hayatta geçmişe mahkûm haldesin

Topladım dağıttığım geçmişi günün sonunda, kaldırdım koydum sandıklarına
Gülümseten, kalbime iyi gelen, geç gelmiş bir zafer sevinci var içimde
Bundan öte eylül sadece eylüldür, içinde yeni başlangıçlar olur bir de
Artık özgürüm ve bana ait bir hayata gidiyorum usulca
Ben seni çok güzel sevmiştim ilkgözağrım
Senden sonraki tüm sevgilerimde de seni yinelemiştim
Şimdi yüreğimi bana bıraktığın için teşekkür ederim
Onca yılın sonunda demek ki araya gitmemiş bu aşk
Keşke deme, suçluluğun yükü ağır, bırak geçmişi geçmişte kalsın
Yaşanabilecek en güzel hikâyenin kahramanı oldun sen bende
Şimdi ben de biliyorum ki, aşkmışım sende
Tekrar hayata başlasam kalbimin ilk çarpması yine sen ol isterim
Ve bundan sonrasına tüm zamanların en içten dostluğuyla diyelim

14. Eylül. 2017