Van yolu üzerinde
Tatvan’a bağlı
Sandıklı Köyü’nde
Kendi halince, sessiz
Şirin bir okul
Ve sevimli, yoksul köy çocukları…
Malatyalı bir öğretmen:
Adı Metin.
Kara kuru
Zayıf, ince dal gibi
Ve yüzü güleç
Endişeli…
Fakat mangal gibi yürekli
Dost canlısı…
Üretken, paylaşımcı
Ancak yapayalnız!
Dağ çiçekleriyle
Baş başa, yürek yüreğe
Çırpınır durur, yiğitçe.
Başöğretmen Atatürk gibi
Yurtseverce…
İyiyi, güzeli,doğruyu
Öğretmek için umutla,
Ha gayret öğretmenim
Çarpar tüm yürekler seninle!
Kayıt Tarihi : 24.6.2008 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevlani Ulusoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/24/tum-yurekler-seninle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!